آدم مثل دیواری است که هر جایش رانگاه کنی سوراخی پیداست
خب بالا خره هیچ انسانی کامل نیست!
از این اما سو ء استفاده می کنند تنبلانی که بی وجودیشان
اجازه نمی دهد این کاستی هارا باکمی سیمان پر کنند
ونمیدانند که اگر این سوراخ هارا تعمیر نشود
روزی دیوار وجودشان فرو خواهد ریخت.
دست نوشته : بدیع