یارب از ازل مهر تو در دل داشتم
شورعشق و بی قراری در دلم انباشتم
چون که از عمر گرانم روزها چندی گذشت
رنگ یادت در دلم کم شد وشایدهم برفت
بعد یادت زندگی بی رنگ شد
بعد نامت این وجودم سنگ شد
لحظه ای اما ز یادم این گذشت
که تو هستی مهربان و باگذشت
بعد آن دیگر دلم آرام شد
جنس من از جنس استغفار شد
پس بکردم توبه به درگاه دوست
مطمئنم حرف دل مقبول اوست!
شاعر : بدیع
Man
رمضان
فرصتــ
خــــــــــــــــــــــــــــــــداااا
جامانده ام ...
درد
دست
می ترسند از...